Kształcenie artystyczne jest specyficzne. Ważne jest doskonalenie się nie tylko pod okiem mistrzów, ale także samodzielna praca – umiejętne ćwiczenie.
Celem jest osiąganie jak najlepszych wyników w ramach możliwości konkretnej osoby, która podjęła wysiłek nauki w ramach szkolnictwa artystycznego. Dlatego informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych, a także pomoc w samodzielnym planowaniu rozwoju jest w szkolnictwie artystycznym bardzo istotna.
W Polsce, we wszystkich szkołach artystycznych – muzycznych, plastycznych, baletowych, animatorów kultury i w szkole cyrkowej kształci się łącznie ok. 1% dzieci i młodzieży*. Szczegóły warunków i sposobów oceniania klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w publicznych szkołach i placówkach artystycznych określa Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 8 kwietnia 2008 r.
Zaliczenie części przedmiotów prowadzonych w szkołach artystycznych odbywa się na drodze egzaminów komisyjnych, a szczegółowe warunki egzaminów zawierają się w statucie danej szkoły artystycznej. Oceny z egzaminów promocyjnych ustala się na podstawie liczby punktów według skali 0-25, gdzie 25 to stopień celujący, 21-24 – bardzo dobry, 16-20 – dobry, 13-15 – dostateczny, 11-12 – dopuszczający oraz do 10 punktów – niedostateczny. W skali 0-25 oceniani są również studenci wyższych szkół muzycznych.
Źródła:
*REFORMA EDUKACJI W ODNIESIENIU DO SZKOLNICTWA ARTYSTYCZNEGO
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO Z DNIA 8 KWIETNIA 2008
