Sztuka i nauka zajmują wspólne obszary. Tak uważała dr Alice Brandfonbrener (1931-2014), która była jednym z ekspertów medycyny sztuk performatywnych i zauważała potrzebę wprowadzenia profilaktyki zdrowotnej i profilaktyki dolegliwości bólowych występujących u muzyków.
W przeprowadzonych w Ameryce i Europie badaniach wykazano, że 79% muzyków doświadcza dolegliwości bólowych powstających w związku z wielogodzinnym ćwiczeniem, powtarzaniem tych samych gestów związanych z przezwyciężaniem problemów technicznych, zanim rozpoczyna naukę na poziomie uniwersyteckim.
Dowiedziono, że specjalistyczne programy, które uwzględniają korektę postawy, sposoby unikania przeciążeń, ćwiczenia warming up i cooling down, automasaże oraz ćwiczenia rozciągające istotnie wpływają na zmniejszenie intensywności odczuwanego bólu i zwiększają świadomość ciała w trakcie gry na instrumencie.
Dzięki międzynarodowym organizacjom zajmującym się zdrowiem artystów tworzony jest model długotrwałego rozwoju muzyków, który idee czerpie ze świata sportu, wykazując, że istnieją podobieństwa między sportowcami a wykonawcami muzyki. W obu wymienionych grupach zawodowych pozyskanie wysokich umiejętności zależne jest od konsekwentnego stosowania odpowiednich technik.
Sportowcy wykazują większą świadomość tego, że efektywne wykorzystanie organizmu jest warunkiem długotrwałego zaangażowania w aktywność zawodową.
Źródło informacji: Zeszyty Psychologiczno-Pedagogiczne Centrum Edukacji Artystycznej, Zeszyt nr 3, Wychowanie i profilaktyka w szkole artystycznej, Jadwiga Śmieszchalska – Profilaktyka dolegliwości wynikających ze specyfiki gry na instrumentach – nowe wyzwanie dla nauczycieli, str. 55-62 – https://cea-art.pl/pub/z_3_caly_m.pdf (2018.03.14).
